ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2562 ไฟได้ไหม้เป็นระยะทางยาว 100 กิโลเมตรของอุทยานแห่งชาติ Tjoritja อันโด่งดังใน West MacDonnell Ranges ตั้งแต่ Ormiston Gorge เกือบถึงขอบของ Alice Springs
ไฟเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อพื้นที่ที่เทียบได้กับไฟแทสเมเนียเมื่อเร็วๆ นี้แต่ดึงดูดความสนใจของชาติได้ค่อนข้างน้อย ส่วนหนึ่งเป็นเพราะไฟในแทสเมเนียนั้นผิดปกติมาก แต่เราเชื่อว่าไฟในภาคกลางของออสเตรเลียนั้นไม่คาดฝันเช่นกัน
ในอดีต ไฟไหม้ขนาดนี้มักจะเกิดขึ้นหลังฝนตกหนัก ซึ่งกระตุ้น
การเจริญเติบโตของหญ้าพื้นเมือง ซึ่งเป็นเชื้อเพลิงสำหรับไฟที่ลุกลามและรุนแรง แต่การวิจัยของเราเน้นย้ำถึงอันตรายใหม่ที่เกิดจากหญ้าควาย ซึ่งเป็นสัตว์ต่างถิ่นที่รุกรานอย่างมากซึ่งแพร่กระจายไปทั่วแผ่นดินในออสเตรเลีย และสามารถเติบโตได้อย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องใช้น้ำมาก
ห่างไกลจากความเก่าแก่ Tjoritja และ Western MacDonnell Ranges ปัจจุบันเป็นพื้นที่ที่ถูกบุกรุกภายใต้การคุกคามที่ร้ายแรง สภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงของเราและผู้บุกรุกที่หวงแหนนี้ได้เปลี่ยนความเสี่ยงจากอัคคีภัยในภาคกลางของออสเตรเลีย หมายความว่าไฟที่ครั้งหนึ่งเคยเกิดขึ้นไม่บ่อยนักอาจเกิดขึ้นบ่อยกว่านั้นมาก
หญ้าควายในออสเตรเลีย
หญ้าควายเป็นหญ้าที่แข็งแรงและโตเร็ว ครั้งแรกในออสเตรเลียในทศวรรษที่ 1870 โดยคนเลี้ยงอูฐชาวอัฟกานิสถาน หญ้านี้ได้รับการปลูกอย่างกว้างขวางในภาคกลางของออสเตรเลียในช่วงทศวรรษที่ 1960 ในช่วงฤดูแล้งที่ยาวนาน
การแนะนำพืชที่ทนแล้งสำหรับอาหารโคและการกำจัดฝุ่นยังคงดำเนินต่อไป และในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา หญ้าควายได้กลายเป็นคุณลักษณะที่แพร่หลายในภูมิประเทศของออสเตรเลียตอนกลาง รวมถึง Tjoritja
หญ้าบัฟเฟิลได้บุกรุกพื้นที่กว้างขวางใน Northern Territory, Queensland, Western Australia และ South Australia และกำลังแพร่กระจายไปยัง New South Wales และ Victoria ได้รับการยอมรับทางกฎหมายว่าเป็นภัยคุกคามที่สำคัญในปี 2014 แต่จนถึงขณะนี้มีเพียงรัฐเซาท์ออสเตรเลียเท่านั้นที่ห้ามการขายและสร้างการแบ่งเขตทั่วทั้งรัฐเพื่อบังคับใช้การควบคุมหรือทำลาย
Buffel เบียดเสียดกับพืชชนิดอื่น ทำให้เกิด “การปลูกพืชเชิงเดี่ยว”
ที่มีประสิทธิภาพ – ภูมิทัศน์ที่ครอบงำโดยพืชชนิดเดียว ในภาคกลางของออสเตรเลีย ที่ซึ่งกลุ่มชาวอะบอริจินยังคงเชื่อมโยงโดยตรง กระตือรือร้น และยั่งยืนกับประเทศ หญ้าควายทำให้ยากหรือเป็นไปไม่ได้ในการดำเนินกิจกรรมทางวัฒนธรรมที่สำคัญ เช่น ล่าสัตว์ล่าสัตว์ เก็บเกี่ยววัสดุจากพืชพื้นเมือง หรือเยี่ยมชมสถานที่สำคัญ
แต่หญ้าควายไม่ได้เป็นเพียงภัยคุกคามต่อความหลากหลายทางชีวภาพและการปฏิบัติทางวัฒนธรรมของชนพื้นเมืองเท่านั้น ในเดือนมกราคม ไฟ Tjoritja ลุกลามไปตามก้นแม่น้ำที่แห้งขอดด้วยหนังสัตว์ เผาต้นไม้เก่าแก่ขนาดใหญ่จำนวนมาก เช่นเดียวกับป่าอัลไพน์ของแทสเมเนีย พืชในระบบแม่น้ำภายในไม่ได้ปรับให้เข้ากับไฟที่บ่อยครั้งและรุนแรง
เราเชื่อว่าความสามารถของไฟที่จะแพร่กระจายผ่านระบบเหล่านี้ ตลอดจนความรุนแรงและขนาดที่เพิ่มขึ้น เป็นผลโดยตรงจากหญ้าควาย
ไฟและหญ้าควาย
เนื่องจากปริมาณน้ำฝนโดยเฉลี่ยต่ำ ไฟที่ลุกลามอย่างรวดเร็วในภาคกลางของออสเตรเลียจึงเกิดขึ้นได้ยากในอดีตที่บันทึกไว้ เฉพาะหลังจากมีฝนตกมากผิดปกติและสูงเป็นพิเศษเท่านั้น
ฝนที่ตกหนักนี้ทำให้หญ้าพื้นเมืองเติบโตอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งจากนั้นก็เป็นเชื้อเพลิงสำหรับไฟขนาดใหญ่ อาจมีเวลาหลายทศวรรษระหว่างวัฏจักรน้ำท่วมและไฟ เหล่านี้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอุทยานแห่งชาติ Tjoritja (เดิมคือ West MacDonnell Ranges) ก่อตั้งขึ้นในทศวรรษที่ 1990 จึงเกิดไฟป่าขนาดใหญ่สามครั้งในปี 2001 2011 และ 2019
มีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง? ไฟป่าในปี 2544-02 และ 2554-2555 เกิดขึ้นหลังจากฝนตกหนักหลายปี ในความเป็นจริง ปี 2011 มีเหตุการณ์ลานีญาที่ใหญ่ที่สุดรายการหนึ่งเป็นประวัติการณ์
การคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศบ่งชี้ว่าออสเตรเลียตอนกลางจะประสบกับคลื่นความร้อนนานขึ้นและบ่อยขึ้น และแม้ว่าปริมาณน้ำฝนรวมรายปีอาจเท่าเดิม แต่คาดว่าจะลดลงในไม่กี่วัน กล่าวอีกนัยหนึ่ง เราจะเห็นพายุและฝนที่ตกหนักตามมาด้วยคลื่นความร้อนที่ยาวนาน: สภาวะที่สมบูรณ์แบบสำหรับหญ้าที่จะเติบโตและจากนั้นแห้ง ทำให้เกิดเชื้อเพลิงมากมายสำหรับไฟที่รุนแรง
ซากของต้นคอร์กวูดหลังจากเกิดไฟป่าโดยไม่ได้วางแผนในพื้นที่ที่หญ้าบุฟเฟิลถูกบุกรุกอย่างหนักใกล้กับซิมป์สันส์แกป ปัจจุบันมีต้นคอร์กวูดขนาดใหญ่เหลืออยู่เพียงไม่กี่ต้นในบริเวณนี้ ผู้เขียนจัดให้
หากตอนกลางของออสเตรเลียและโดยเฉพาะอย่างยิ่งอุทยานแห่งชาติ Tjoritja ยังคงถูกครอบงำด้วยหญ้าและพืชพื้นเมืองหลากหลายชนิด นี่อาจไม่ใช่ปัญหาดังกล่าว แต่มีการนำหญ้าควายมาใช้เพราะมันเติบโตได้เร็วแม้ไม่มีฝนตกหนัก
ไฟไหม้ปีนี้ไม่ธรรมดาเพราะไม่มีฝนตกมากผิดปกติในเดือนก่อนๆ สิ่งเหล่านี้เป็นสัญญาณของอนาคตใหม่ของไฟในระบบนิเวศเหล่านี้ เนื่องจากชุมชนพืชทะเลทรายพื้นเมืองกำลังถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นหญ้าที่ปลูกแบบเชิงเดี่ยวหนาแน่น
เชื้อเพลิงที่หญ้าควายไฟสร้างขึ้นมีมากกว่าชุมชนพืชพื้นเมือง และหลังจากที่หญ้าควายไฟสามารถงอกใหม่ได้เร็วกว่าพืชพื้นเมืองหลายชนิด
ดังนั้นเราจึงมีสถานการณ์ที่เชื้อเพลิงสามารถสะสมได้ในเวลาที่สั้นลงมาก สิ่งนี้ทำให้ความเสี่ยงของการเกิดไฟไหม้ในพื้นที่ที่ถูกบุกรุกนั้นสูงมากจนตอนนี้ไฟป่าอาจถูกพิจารณาว่าเป็นภัยคุกคามถาวร
เปลี่ยนภัยคุกคามจากอัคคีภัย
ในทุ่งหญ้าสปินิเฟ็กซ์ มีการใช้วิธีการเผาแบบดั้งเดิมของชาวอะบอริจินเป็นเวลานับพันปีเพื่อฟื้นฟูภูมิทัศน์และส่งเสริมการเติบโต ในขณะเดียวกันก็ทำลายภูมิทัศน์อย่างมีประสิทธิภาพ จึงมีการปกป้องพื้นที่เติบโตเก่าและป้องกันไฟขนาดใหญ่ การจัดการอัคคีภัยในปัจจุบันภายใน Tjoritja “ผสมผสานการปฏิบัติแบบดั้งเดิมและทางวิทยาศาสตร์”
อย่างไรก็ตาม ระบบการจัดการไฟเหล่านี้ไม่ได้แปลเป็นสภาพแวดล้อมของแม่น้ำที่ถูกบุกรุกโดยหญ้าควายอย่างง่ายดาย ตามความรู้ของเรา สภาพแวดล้อมเหล่านี้ไม่เคยตกเป็นเป้าหมายของการเผาโดยชาวอะบอริจิน นับตั้งแต่การมาถึงของหญ้าควาย ตอนนี้มีความเสี่ยงสูงมากที่การเผาไหม้ที่ควบคุมได้จะลุกลามและกลายเป็นไฟป่าที่ควบคุมไม่ได้
แม้ว่าการควบคุมการเผาไหม้จะประสบความสำเร็จ แต่การงอกใหม่อย่างรวดเร็วของหญ้าควายหมายความว่าการแตกของไฟอาจมีผลเพียงช่วงสั้นๆ ก่อนที่จะต้องมีการเผาติดตามผลที่มีความเสี่ยง และอาจไม่มีเวลาที่ดีของปีอีกต่อไป
เว็บแท้ / ดัมมี่ออนไลน์
