ปัจจุบันใครได้รับการยกย่องว่าเป็นมือกีตาร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล? เป็นคำถามที่ตอบยาก แต่พยายามมามากแล้ว ในทศวรรษที่ผ่านมา รายชื่อมากมายได้พยายามจัดอันดับกีตาร์ที่ยอดเยี่ยมของเรา โดยคัดเลือกจากคณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญ “ผู้เชี่ยวชาญ” คนเดียว และแบบสำรวจความคิดเห็นสาธารณะต่างๆ
เมื่อเร็ว ๆ นี้ เพื่อนร่วมงาน ของฉันและฉันวิเคราะห์รายการดังกล่าวสิบรายการซึ่งเผยแพร่บนเว็บไซต์ของวารสารดนตรี เช่นRolling Stone , LouderและGuitar Worldกลุ่มอุตสาหกรรม
เราพบว่า Jimi Hendrix อยู่ในอันดับหนึ่งอย่างล้นหลาม โดย
Eric Clapton และ Jimmy Page มักจะถูกล็อคในการแข่งขันมวยปล้ำเพื่อชิงอันดับสอง ที่น่าทึ่งคือในบรรดานักกีตาร์ 33 คนที่ถูกกล่าวถึงใน 10 อันดับแรกในรายการเหล่านี้ ไม่ใช่ผู้หญิงสักคนเดียว
ด้วยการให้คะแนนนักกีตาร์แต่ละคนตั้งแต่หนึ่งถึงสิบสำหรับตำแหน่งของพวกเขาในรายการ เราสร้างรายการเมตาที่หลอมรวมซึ่งแสดงนักกีตาร์สิบอันดับแรกตลอดกาล (ตามที่สรุปโดยอุตสาหกรรมและวาทกรรมสื่อยอดนิยม) รายการนี้มีตั้งแต่หนึ่งถึงสิบ: Hendrix, Page, Clapton, Eddie Van Halen, Robert Johnson, BB King, Stevie Ray Vaughan, Chuck Berry, Keith Richards และ Dave Gilmour
Joni Mitchell เป็นผู้หญิงที่มีอันดับสูงสุดในรายการใด ๆ ที่อันดับที่ 12 ในการจัดอันดับPurpleClover แต่ตำนานเพลงบลูส์หญิงอย่าง Bonnie Raitt (ผู้คว้าอันดับที่ 89 ในรายการ Rolling Stone) หรือผู้ท้าชิงรางวัลแกรมมี่หลายคนอย่างSusan Tedeschi ล่ะ ? Orianthiนักกีตาร์หนุ่มชาวออสเตรเลียที่เคยขึ้นเวทีร่วมกับ Michael Jackson และยังคงออกทัวร์รอบโลกกับศิลปินดังคนอื่นๆ อยู่ที่ไหน ทำไมผู้หญิงถึงถูกคัดออกจากหลักธรรมด้วยวิธีนี้?
เชื่อเราเถอะเมื่อเราพูดว่า นักเล่นกีตาร์หญิงยังขาดตลาดในรายชื่อเหล่านี้ และเท่าที่เรารัก Susan Tedeschi, Bonnie Raitt และChantel McGregorถึงจะเป็นแค่สามคน พวกเธอก็ไม่ได้เกรด
แต่นักกีตาร์หญิงที่มีความสามารถขาดตลาดจริงหรือ?
ตำนานร็อกหญิงควงกีตาร์มีอยู่จริง ลองนึกถึง Joan Jett, Melissa Etheridge, Tracy Chapman และประเภทที่ท้าทาย St. Vincent ลองพิจารณาNita StraussและJennifer Battenนักกีตาร์อิสระที่มีชื่อเสียงซึ่งเคยแสดงร่วมกับ Alice Cooper และ Michael Jackson ตามลำดับ (แบทเท่นเล่นลีดกีตาร์ในทัวร์คอนเสิร์ตรอบโลก Bad, Dangerous และ HIStory ของ Michael Jackson)
นักกีตาร์หญิงอายุน้อยมีอยู่เป็นจำนวนมากทั่วโลก บางคนมีพัฒนาการ
ทางออนไลน์ที่น่าประทับใจ เช่น Gabriella Quevedo ศิลปินแนวฟิงเกอร์สไตล์ชาวสวิส และTina S. นัก กีตาร์ ชาวฝรั่งเศสฝีมือเยี่ยม
การศึกษา ล่าสุดโดย Fenderระบุว่า 50% ของผู้เล่นกีตาร์ใหม่เป็นผู้หญิง นิตยสาร Guitar World อ้างถึงอิทธิพลของ Taylor Swiftว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้สาวๆ หันมาสนใจเครื่องดนตรีชนิดนี้
ส่วนหนึ่งของปัญหาที่นี่คืออายุและเพศของผู้ที่รวบรวมรายการบัญญัติเหล่านี้หรือไม่ นอกจากนี้ยังมีอคติต่อแนวดนตรีบางประเภท นักกีตาร์ทั้งหมดที่อยู่ในสิบอันดับแรกของรายการเป็นผู้เล่นร็อคหรือบลูส์ ไม่มีนักกีตาร์แจ๊ส คลาสสิก หรือระดับโลก นอกจากนี้ยังมีการผูกขาดแบบแองโกลอเมริกัน – ไม่มีชาวออสเตรเลียคนใดที่ติดอันดับท็อปเท็น ไม่แม้แต่แองกัส ยังแห่ง AC DC และมือกีตาร์ที่อายุน้อยที่สุดในรายการเมตาคือ Eddie Van Halen วงเบบี้บูมเมอร์
กีตาร์ฮีโร่สร้างขึ้นในปี 1960 และ 70 และล้าสมัยหรือไม่? เราต้องการมุมมองใหม่เกี่ยวกับกีตาร์ขั้นเทพหรือไม่? รายการเหล่านี้สานต่อแนวคิดที่ว่าผู้ชายในวัยหนึ่งเท่านั้นที่สามารถ “ยอดเยี่ยม” ในประเภทเหล่านี้ได้หรือไม่?
การศึกษาของเราชี้ให้เห็นว่าวาทกรรมชุมชนกีตาร์ออนไลน์เป็นเพียงการเปิดโอกาสให้กับฮีโร่กีตาร์ที่เคารพนับถือมากขึ้น การศึกษาดนตรีมีบทบาทอย่างไรหรือจะมีหรือไม่ชัดเจน เมื่อฉันเรียกร้องให้นักเรียนกีตาร์ร่วมสมัยเข้าร่วมโครงการวิจัยของฉัน ซึ่งกำลังดำเนินการอยู่ที่มหาวิทยาลัยแทสเมเนีย เกี่ยวกับอิทธิพลของการศึกษาดนตรีระดับอุดมศึกษาในออสเตรเลีย 95% ของผู้ตอบแบบสอบถามเป็นผู้ชาย (แน่นอนว่าอาจพูดถึงผู้ตอบแบบสำรวจได้มากกว่าความสมดุลระหว่างเพศในหลักสูตรดนตรีร่วมสมัยของมหาวิทยาลัย)
แต่เนื่องจากคนหนุ่มสาวจำนวนมากกำลังเรียนกีตาร์ เราสงสัยว่าครูสอนดนตรีกำลังสอนเพลงโปรดของพวกเขาให้กับคนรุ่นต่อไปหรือไม่ และด้วยเหตุนี้จึงจำลองแนวคิดเก่าของหลักการ
นอกจากนี้ยังมีการกำหนดเป้าหมายไปที่การกระจุกตัวของตลาด Allan Fels, James Morleyและ John Quigginเรียกร้องให้มีการแยกส่วนงานของธนาคาร (โดยแยกส่วนการตลาดออกจากคำแนะนำ) หรือการเลิกกิจการของธนาคารดังที่เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาภายใต้กฎหมาย Glass -Steagallปี 1933 ซึ่งแยกออกจากกัน ธนาคารเพื่อการลงทุนจากธนาคารรับฝาก
จีจี้ ฟอสเตอร์เรียกร้องให้ต่างประเทศส่งหน่วยงานกำกับดูแลที่มีความสามารถมาจัดการระบบธนาคารของออสเตรเลีย โดยชี้ว่าหน่วยงานกำกับดูแลของออสเตรเลียถูกบุกรุก
John Quiggin เรียกร้องให้มีธนาคารสาธารณะแบบสแตนด์อโลนที่ “ไม่หรูหรา” ซึ่งจำลองมาจาก Kiwibankของนิวซีแลนด์สิ่งที่เขาหวังว่าจะควบคุมการขยายตัวของภาคการเงินที่เริ่มต้นในปี 1970 แต่เขาเสริมว่า:
ข้อเสนอเหล่านี้อาจอยู่นอกเหนือขอบเขตของความเป็นไปได้ทางการเมือง ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันจึงแสดงความมั่นใจเพียงเล็กน้อยในมุมมองของฉัน
